Anasayfa
Konunun ilk mesajı :
BÖLÜM 1
Saat gece yarısını geçmiş olmalıydı.Yerde halının üzerinde yatıyordum.Elimin altındaki halı çok sertti ve buram buram bir koku yayılıyordu.Başımın dönmesi ve midemin bulanması bana tek bir şeyi hatırlattı ; Kan! Gözlerimi açamak için büyük çaba sarfettim.Karanlıktı sadece kapı olduğunu sandığım yerin yanında bir mum yanıyordu.
Oda boş sayılırdı ve küçüktü.Kalkamaya çalıştım ama vücudum kaskatıydı.Boynum acıyordu.Hareket ettirmeye çalışınca daha fena oluyordu.Keşke denemeseydim dedim içimden.Ağzımdan küçük bir inilti çıktı.Bir anda bütün vücuduma bıçaklar saplanmaya başladı.Sanki uyanmamı bekliyorlardı.Kontrolsüzce titremeye başladım.Sanki yanıyordum ,lanet olası bir yangın beni sarmış gibiydi.Aklımdan binlerce görüntü geçti.Hepsinde aynı kişi vardı.Acı düşünmemi engelliyordu.Ağzımdan hayatımda duyduğum en ürpertici çığlık çıktı.
"Edward!"
Neredeydi? Ona ihtiyacım vardı.Bunun bir kabus olduğuna inanmak istiyordum.En çok acı çektiğim ama anında uyandığım bölümü bekliyordum ama gelmiyordu.Yavaş yavaş bana işkence etmek ister gibi ilerliyordu.Biri kapıyı yumrukladı.
"Bella! Buradayım Bella! Sakin ol! Lütfen hepsi bitecek. Bella!!"
Lanet olsun bu bir kabus değildi.Çünkü en çok acı çektüğüm yere gelmiştik.Edward'ın sesi!O da acı çekiyordu..Benden daha fazla...
Bitmek üzere olan da neydi ?Acı mı? Ama o bitmiyordu.Çığlıklar attığımın farkında değildim.Boğazım yanmaya başlamıştı.Sanki dişlerim çekiliyordu.Boğazımdan inen alev kalbimi yerinden sökerek maideme indi.Acıyla iki büklüm oldum.Cenin pozisyonunda yerde kıvranırken,boğazımdan yırtılırcasına kopan çığlıklar duvarlara çarpıp bana geri dönüyorlardı.Bu sanki onları başkası atıyormuş hissi veriyordu.Ve bu benim korkumu,Edward'ın sesinden anladığım acısını ikiye katlıyordu.
Terlemiştim,saç diplerim yanıyordu.Gözlerim kararmaya başladı.Onları açık tutamıyordum,inanılmaz kuruydular ve acıyorlardı.
Herşey bir anda bitti.Acı , korku , çığlıklarım ve dönüşüm...
Dewam eden tek şey Edward'ın sesiydi.Onu anlayamıyorudm.Bilincim kapanıyordu.Son bir gayretle neye nasıl dönüştüğümü hatırladım...
kısa olduğunu biliyorum idare edin biraz
BÖLÜM 1
Saat gece yarısını geçmiş olmalıydı.Yerde halının üzerinde yatıyordum.Elimin altındaki halı çok sertti ve buram buram bir koku yayılıyordu.Başımın dönmesi ve midemin bulanması bana tek bir şeyi hatırlattı ; Kan! Gözlerimi açamak için büyük çaba sarfettim.Karanlıktı sadece kapı olduğunu sandığım yerin yanında bir mum yanıyordu.
Oda boş sayılırdı ve küçüktü.Kalkamaya çalıştım ama vücudum kaskatıydı.Boynum acıyordu.Hareket ettirmeye çalışınca daha fena oluyordu.Keşke denemeseydim dedim içimden.Ağzımdan küçük bir inilti çıktı.Bir anda bütün vücuduma bıçaklar saplanmaya başladı.Sanki uyanmamı bekliyorlardı.Kontrolsüzce titremeye başladım.Sanki yanıyordum ,lanet olası bir yangın beni sarmış gibiydi.Aklımdan binlerce görüntü geçti.Hepsinde aynı kişi vardı.Acı düşünmemi engelliyordu.Ağzımdan hayatımda duyduğum en ürpertici çığlık çıktı.
"Edward!"
Neredeydi? Ona ihtiyacım vardı.Bunun bir kabus olduğuna inanmak istiyordum.En çok acı çektiğim ama anında uyandığım bölümü bekliyordum ama gelmiyordu.Yavaş yavaş bana işkence etmek ister gibi ilerliyordu.Biri kapıyı yumrukladı.
"Bella! Buradayım Bella! Sakin ol! Lütfen hepsi bitecek. Bella!!"
Lanet olsun bu bir kabus değildi.Çünkü en çok acı çektüğüm yere gelmiştik.Edward'ın sesi!O da acı çekiyordu..Benden daha fazla...
Bitmek üzere olan da neydi ?Acı mı? Ama o bitmiyordu.Çığlıklar attığımın farkında değildim.Boğazım yanmaya başlamıştı.Sanki dişlerim çekiliyordu.Boğazımdan inen alev kalbimi yerinden sökerek maideme indi.Acıyla iki büklüm oldum.Cenin pozisyonunda yerde kıvranırken,boğazımdan yırtılırcasına kopan çığlıklar duvarlara çarpıp bana geri dönüyorlardı.Bu sanki onları başkası atıyormuş hissi veriyordu.Ve bu benim korkumu,Edward'ın sesinden anladığım acısını ikiye katlıyordu.
Terlemiştim,saç diplerim yanıyordu.Gözlerim kararmaya başladı.Onları açık tutamıyordum,inanılmaz kuruydular ve acıyorlardı.
Herşey bir anda bitti.Acı , korku , çığlıklarım ve dönüşüm...
Dewam eden tek şey Edward'ın sesiydi.Onu anlayamıyorudm.Bilincim kapanıyordu.Son bir gayretle neye nasıl dönüştüğümü hatırladım...
kısa olduğunu biliyorum idare edin biraz
